From working hard back to basic

De afgelopen weken is de tijd weer voorbij gevlogen en ben ik alweer bijna 4 maanden in Australië. De laatste twee maanden ben ik druk aan het werk geweest voor OEG en ben ik tussen de kampen in op verschillende avonturen geweest met Collega’s van dag tripjes op de mountainbike of al klimmend op de rots naar meerdaagse hikes in de Australische wildernis.

Vlak na mijn laatste verslag en nog voordat ik die maandag mijn eerste programma zou gaan draaien als groupleader was daar even een medische tegenslag. Die zondag was ik namelijk met collega’s wat verkoeling gaan zoeken in een van de nabij gelegen waterplassen. Deze waterplas staat erom bekend dat hij omgeven is van cliffs van verschillende hoogtes waar je vanaf kan springen of swingen. Tijdens een van de sprongen moet er bij mij toch iets fout zijn gegaan want na een gezellige middag springen, swingen en relaxen deed mijn linker oor pijn. Bij terugkomst in Moss vale toch maar besloten om even te laten controleren in het ziekenhuis in Bowral en hier bleek dat ik mijn linker trommelvlies gescheurd had en er eigenlijk vrij weinig van over was. Gelukkig is dit iets wat het lichaam met tijd zelf kan herstellen maar het vraagt wel management vooral in de omgeving waar ik werk. Na de nodige controles en praatjes mocht ik van de dokter gelukkig wel blijven werken als ik maar zorgde dat mijn oor niet nat werd voor de komende maand en ik zo goed als het kon het vuil eruit probeerde te houden. Na dit ook overlegd te hebben met mijn werkgever kon ik op dinsdag in plaats van maandag gewoon weer aan het werk en zou er ook in de weken erna niets aan mijn schema veranderen. Zo heb ik over de weken een hele variatie aan programma’s gedraaid. Van een 3 daagse expeditie in Glenworth Valley, het parlements huis en museums bezoeken in Canberra, een mountainbike programma vlak bij Canberra tot een programma met focus op verschillende geloven en bevolkingslagen in Sydney waar ik onder andere met mijn groep een boeddhistisch instituut heb bezocht en een maaltijd heb gekookt voor ruim 300 daklozen in een joodse vrijwilligers keuken. Een ongelofelijk gave maar ook vooral drukke tijd goed gevuld met activiteiten want gelukkig was er naast al dat werken ook nog tijd voor mijn eigen trips.
Zo ben ik begin maart met twee collega’s op een 3 daagse hike geweest in de Blue Mountains van Katoomba via mt.solitary naar de Wentworthfalls. Een super gezellige en mooie tocht van ongeveer 40km waar vooral de eerste nacht op de top van mt.solitary er eentje was voor in de boeken met het geweldige uitzicht op de mountains en zonsondergang die we hadden vanaf onze kamp. Deze tocht was wel een uitdaging kwa watermanagement want waar de temperaturen alle dagen ruim boven de 30 kwamen waren er maar twee plekken waar we ons water bij konden vullen. We droegen hierom elk ruim 5 liter en tot ons groot genoegen was elke keer dat we water tegen kwamen net ons water leeg maar dit betekende wel dat we weer met ruim 5kilo extra bergop moesten want beide riviertjes stroomden in het dal... Later in de maand maart heb ik met 3 andere collega’s nog een 4 daagse tocht gelopen in de Australische alpen en hebben we onder andere Mt.Kosciuszko beklommen. Dit is met 2228m de hoogste berg van Australië. De grap is dat het eigenlijk meer een heuvel is en de pieken die er rondom liggen veel spectaculairder zijn om te beklimmen. Naast dat het deze trip vooral s’nachts ontzettend koud was met temperaturen rond het vriespunt was het leuke dat deze trip vooral met de navigatie een goede uitdaging was omdat we ervoor gekozen hadden onze eigen route te maken en te proberen zo minmogelijk het toeristische pad te volgen en daarnaast zo veel mogelijk omliggende ‘bergen’ te beklimmen.
Maar ook aan al deze avonturen kwam een eind en 8 april zat mijn laatste programma voor deze periode er al weer op en was het tijd om de tas weer in te pakken en op een nieuw avontuur te gaan. Zo waren mijn ouders al vanaf begin april in Australië en waren ze mid april bij mij in de omgeving na een road trip van Melbourne naar Sydney. Wat was dat speciaal om ze zo na 16 maanden weer te zien en wie had gedacht dat dit aan de andere kant van de wereld zou zijn.
Gelukkig hadden we alle tijd om alle verhalen uit te wisselen en heb ik hen de eerste week als ‘gids’ rondgeleid in de omgeving. We begonnen in Gerringong waar Christine zo gast vrij was om ons voor twee nachten te ontvangen. Hierna via de toeristische route en Moss vale met nog een overnachting in Berrima naar de Blue Mountains gereden om uiteindelijk aan het einde van de week te eindigen in Sydney. Ook in Sydney hebben we nog van alles bekeken en ontdekt gebruik makend van het openbaar vervoer. Waar het voor mij veel van het zelfde was vond ik vooral vrijdag morgen erg speciaal. We hebben toen namelijk een klassiek stuk uitgevoerd door het Sydney philharmonia choirs bijgewoond in de concerthal de grootste zaal van het Opera house.
Zaterdag zijn we tegen het einde van de middag naar Perth gevlogen om hier rond negen uur lokale tijd aan te komen. Hier hebben we een paar dagen doorgebracht met Pieter, Anke en Nadine en na twee dagen samen de stad te hebben verkent zijn we samen met Pieter richting Margaret river gereden. Hier hebben we twee nachten gekampeerd en de wijn regio en kust verkent. Aan het einde van de laatste middag besloten we na een mooie strandwandeling even een duikje in de zee te nemen. Dit was echter een snelle dip want tijdens het water inlopen ongeveer 10m van de kust werd ik door waarschijnlijk een wobbygong(reef shark) in mijn rechter voet gebeten. Dit was wel even schrikken maar de schade valt naast wat snij wonden en bijt merken wel mee en het lichaam zal zich wel weer herstellen.

Morgen zal ik na twee weken gereisd te hebben met mijn ouders weer mijn eigen weg gaan en vertrek ik samen met een backpackers gezelschap op een road trip richting Darwin en zal ik onderweg weer van alles gaan beleven maar hier zal in een volgend verslag meer over komen…